пераапра́нуты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераапрануць.
2. у знач. прым. Апрануты ў другую адзежу з мэтай маскіроўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)