апавяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апавяшчаць — апавясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загада́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -га́даны; зак., каму.

1. з інф. Аддаць загад; распарадзіцца.

2. Апавясціць (аб сходзе; разм.).

З. на сход.

|| незак. зага́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апаве́сці

‘абвясціць, апавясціць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апавяду́ апавядзё́м
2-я ас. апавядзе́ш апаведзяце́
3-я ас. апавядзе́ апавяду́ць
Прошлы час
м. апавё́ў апавялі́
ж. апавяла́
н. апавяло́
Загадны лад
2-я ас. апавядзі́ апавядзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апавё́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празвані́ць, -аню́, -о́ніш, -о́ніць; зак.

1. Прагучаць (пра звон).

Празваніў званок.

2. што і з інф. Апавясціць звонам пра што-н. (разм.).

Празванілі антракт.

3. Правесці які-н. час звонячы.

Празваніў паўгадзіны — ніхто не адказвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оповести́ть сов. апавясці́ць (каго); абвясці́ць (каму); (известить) паве́даміць (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

извести́ть сов. (кого) паве́даміць (каму); (оповестить) апавясці́ць (каго); наказа́ць (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. каго (што). Загадзя апавясціць, паведаміць.

П. аб небяспецы.

2. што. Загадзя прынятымі мерамі перашкодзіць ажыццяўленню чаго-н.

П. злачынства.

|| незак. папярэ́джваць, -аю, -аеш, -ае і папераджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (разм.).

|| наз. папярэ́джанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

провозвести́ть сов., высок.

1. (предсказать) прадвясці́ць, прадрачы́;

2. (провозгласить) апавясці́ць, абвясці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апаве́шчаны

1. уведомлённый, извещённый; оповещённый;

2. возвещённый; провозвещённый; оглашённый;

1, 2 см. апавясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огла́ска ж. агало́ска, -кі ж., апавяшчэ́нне, -ння ср.;

преда́ть огла́ске апавясці́ць, раскры́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)