саха́ты, -ая, -ае.

1. 3 галінастымі рагамі.

С. алень.

2. у знач. наз. саха́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Тое, што і лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крутаро́гі, ‑ая, ‑ае.

З крутымі рагамі. Крутарогі алень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жук-оле́нь зоол. жук-але́нь, род. жука́-але́ня м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панта́ч, ‑а, м.

Высакародны або плямісты алень з пантамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крутало́бы, ‑ая, ‑ае.

З крутым лобам. Круталобая галава. Круталобы алень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́жык, ‑а, м.

Паўночны алень ва ўзросце да двух месяцаў, а таксама футра гэтага аленя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мара́л, ‑а, м.

Алень з вялікімі рагамі (у самца), які водзіцца ў горных лясах Алтая, Забайкалля, Цянь-Шаня і інш.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рлікавы, ‑ая, ‑ае.

Вельмі малы. Карлікавы рост. Карлікавая гаспадарка. // У назвах народ жывёл і відаў раслін, якія вызначаюцца сваімі малымі памерамі. Карлікавы алень. Карлікавая бяроза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Са́рна ’горная каза з невялікімі рагамі’ (ТСБМ, Гар., Др.-Падб., Банк і Некр., Янк. БП, Бес.). Рус. зах. сарна́ ’тс’, укр. са́рна (побач з серна) ’тс’. Запазычанне з польск. sarna ’тс’ (гл. Фасмер, 3, 563) > праслав. *sьrna (Брукнер, 482). Апошняе роднаснае лат. sirna ’сарна, казуля’, ст.-прус. sirvis ’алень’, лац. cervus ’алень’, cornu ’рог’, авесц. srvā ’рог, ногаць’, гоц. haúrn ’рог’. Падрабязна гл. Фасмер, 3, 609.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыручы́цца, ‑ручуся, ‑ручышся, ‑ручыцца; зак.

1. Стаць ручным, прывыкнуць да каго‑, чаго‑н. Алень хутка прыручыўся. □ Прыручыўся [заяц], стаў дваровы, У шкоду больш не пабяжыць. Калачынскі.

2. перан. Разм. Стаць даверлівым, паслухмяным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)