паадсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адсячы што‑н. у многіх месцах; адсячы ўсё, многае. Паадсякаць сухія галіны. Паадсякаць шляхі да адступлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Адсячы што-н. у многіх месцах або ўсё, многае.

П. сухія галіны.

П. шляхі да адступлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оття́пнуть сов., однокр., прост. адсячы́, адця́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адця́ць, адатну́, адатне́ш, адатне́; адатнём, адатняце́, адатну́ць; адатні́; адця́ты; зак., што.

Адсячы, адрэзаць.

А. палец.

Салдату адцяла (безас.) нагу.

|| незак. адціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адсячы (адсекчы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адсякаць — адсячы (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абезгало́віць, -ло́ўлю, -ло́віш, -ло́віць; -ло́ўлены; зак.

1. Зняць, адсячы галаву каму-н.

2. перан., што. Пазбавіць кіраўніцтва, правадыра.

А. паўстанне.

|| незак. абезгало́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абезгало́ўліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отруби́ть сов., в разн. знач. адсячы́, мног. паадсяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наадсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адсячы вялікую колькасць чаго‑н. Наадсякаць галін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адчыкры́жыць ’адрэзаць, адсячы’ (Бяльк.). Гл. чыкрыжыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)