адса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адсадзіць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пячо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Печань жывёлы як прадукт харчавання.

2. Тое, што і печань. Гэты чалавек раптам знайшоў у сябе сто хвароб: і гіпертанію, і язву, і камяні ў пячонцы. Шамякін.

•••

Адсадзіць пячонкі гл. адсадзіць.

Пячонкі выгрызці гл. выгрызці.

Сядзець у пячонках гл. сядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адсадзіць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсаджваць засохлыя дрэўцы. Паадсаджваць цялят ад кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́джаны

1. отса́женный;

2. поса́женный вновь;

3. отса́женный;

4. о́тнятый;

5. спец. отса́женный;

1-5 см. адсадзі́ць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пячо́нка ж.

1. кул. печёнка;

2. анат. пе́чень, печёнка;

◊ сядзі́ць у ~ках — сиди́т в печёнках;

адсадзі́ць ~кі — отби́ть печёнки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлучы́ць, ‑лучу, ‑лучыш, ‑лучыць; зак., каго-што.

1. Пазбавіць сувязі з кім‑, чым‑н.; аддзяліць, адасобіць ад каго‑, чаго‑н., ізаляваць. Трэба не мець сэрца, каб адлучыць дзяўчынку ад сям’і ў такі час. Пальчэўскі. [Агата:] — Ён [бык] раззлавана матаў галавой, не разумеючы, чаму яго адлучылі ад усяго статка. Броўка. // Адняць дзіця ад грудзей; адняць, адсадзіць цяля ад каровы. // Раздзяліць, стаць мяжой, граніцай паміж чым‑н. Пясчаны перашыек адлучыў ліманы ад возера.

•••

Адлучыць ад царквы — прызнаць чужым царкве, якому‑н. веравызнанню; выключыць з рэлігійнай абшчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́джваць несов.

1. (отделяя, садить на другое место) отса́живать;

2. сажа́ть вновь;

3. (заставлять сесть отдельно от кого-л.) отса́живать;

4. (отделять от матери) отнима́ть;

5. спец. отса́живать;

6. прост. (отбивать) отса́живать;

1-6 см. адсадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяля́ и цялё, -ля́ці ср., прям., перен. телёнок м.; теля́, тело́к м.;

адсадзі́ць ц. — отня́ть телёнка от ма́тки;

◊ цяля́ты язы́к аджава́лі — язы́к проглоти́л;

у бо́га ц. ўкра́сці — у бо́га телёнка укра́сть;

куды́ Мака́р цяля́т не ганя́ў — куда́ Мака́р теля́т не гоня́л;

бог не ц. — ба́чыць круцяля́ — посл. ши́ло в мешке́ не спря́чешь;

гніло́му цяля́ці хваста́ не адарве́ — погов. ти́ше воды́, ни́же травы́;

дай бо́жа на́шаму цяля́ці во́ўка спайма́ці — посл. дай бо́же на́шему теля́ти во́лка пойма́ти;

за мо́рам ц. — паўрубля́, ды сто пераво́зу — посл. за́ морем телу́шка — полу́шка, да рубль перево́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)