наадпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адпілаваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадпілоўваць сукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑цы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпілоўваць — адпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адпілаваць адно за другім усё, многае. Паадпілоўваць галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)