адпілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Адрэзаць пілою.

А. тоўсты сук.

|| незак. адпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпілава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпілу́ю адпілу́ем
2-я ас. адпілу́еш адпілу́еце
3-я ас. адпілу́е адпілу́юць
Прошлы час
м. адпілава́ў адпілава́лі
ж. адпілава́ла
н. адпілава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпілу́й адпілу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпілава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпілава́ць сов. отпили́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Адрэзаць пілою. Адпілаваць канец бервяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпілава́ць ábsägen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паадпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адпілаваць адно за адным усё, многае.

П. галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упили́ть сов., разг. адпілава́ць, адрэ́заць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпілава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпілоўваць — адпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)