пераво́д

‘грашовае адпраўленне; рэйкавы пуць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пераво́д пераво́ды
Р. пераво́да пераво́даў
Д. пераво́ду пераво́дам
В. пераво́д пераво́ды
Т. пераво́дам пераво́дамі
М. пераво́дзе пераво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адраса́т, -а, М -са́це, мн. -ы, -аў, м.

Той, каму адрасавана паштовае адпраўленне.

|| ж. адраса́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бандэро́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бандэролі. Бандэрольнае адпраўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адраса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто пасылае паштовае адпраўленне; адпраўнік.

|| ж. адраса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

богаслужэ́нне, ‑я, н.

Адпраўленне ў царкве рэлігійных абрадаў служыцелямі культу; набажэнства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адраса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто пасылае паштовае адпраўленне; адпраўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отправле́ние​I ср.

1. (действие) адпраўле́нне, -ння ср.; (отход) адыхо́д, -ду м.; (отъезд) ад’е́зд, -ду м.;

2. (почтовое) адпраўле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераво́д¹, -а і -у, М -во́дзе, м.

1. -у, гл. перавесці¹.

2. -а, мн. -ы, -аў. Грашовае адпраўленне праз банк, па пошце, тэлеграфе.

Адправіць грошы пераводам.

|| прым. пераво́дны, -ая, -ае (да 2 знач.).

П. бланк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бандэро́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Шырокая папяровая абгортка для паштовых перасылак.

2. Невялікае паштовае адпраўленне звычайна ў папяровай абгортцы.

Заказная б.

3. Ярлык на тавары, які сведчыць аб уплаце пошліны за яго (спец.).

|| прым. бандэро́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адраса́т, ‑а, М ‑саце, м.

Той, каму адрасавана паштовае адпраўленне. Толькі кінь лісток у скрыню, Ён сваёй дарозе рад, Дойдзе, знойдзе, не загіне, Жыў бы толькі адрасат. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)