адпада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпадзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпадаць — адпасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -гніе́; -гніў, -гніла́, -ло́; зак.

Згніўшы, адваліцца, адпасці.

Сукі на дрэве адгнілі.

|| незак. адгніва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлама́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ло́міцца; зак.

Ломячыся, зламаўшыся, адпасці, аддзяліцца.

Ручка дзвярэй адламалася.

|| незак. адло́млівацца, -аецца і адло́мвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наадва́львацца, ‑аецца; зак.

Адваліцца, адпасці ў нейкай колькасці. Наадвальвалася тынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адпадаць — адпасці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скало́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., ско́лецца; зак.

Аддзяліцца, адпасці пры ўдары (пра слой, кавалак чаго-н.).

Лёд лёгка скалоўся.

|| незак. ско́лвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлама́цца, ‑ломіцца; зак.

Зламаўшысят аддзяліцца, адпасці. Ад сасны адламалася вялікая галіна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпа́сть сов.

1. адпа́сці, мног. паадпада́ць;

2. перен. адлучы́цца, аддзялі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ізгі́нуць ’прапасці’ (Нас., Касп.), ’быць украдзеным’ (Нас.); параўн. рус. дыял. изги́нуть ’знікнуць, прапасці’, ’згінуць’, ст.-рус. изгинути ’згінуць, загінуць’, ’адпасці, знікнуць’. Гл. згінуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)