адмяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да адмяніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адме́нены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адмяніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адме́ньваць несов., прост. заменя́ть, меня́ть; см. адмяні́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паадме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адмяніць усё, многае. Паадменьваць ільготы. Паадменьваць законы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адме́на, ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняць, адменьваць — адмяніць.
2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяняцца, адменьвацца — адмяніцца; змена, перамена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адме́нены
1. отменённый;
2. прост. заменённый, переменённый;
1, 2 см. адмяні́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Скасава́ць ‘адмяніць, ліквідаваць’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Байк. і Некр.), ‘ліквідаваць, знішчыць’ (Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк., ТС). Да касаваць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
памі́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; зак., каго (што).
1. Дараваць каму-н. віну, пашкадаваць.
Не памілуе вас за гэта бацька.
2. Адмяніць або змякчыць пакаранне асуджанаму.
П. асуджанага.
|| наз. памі́лаванне, -я, н. (да 2 знач.).
Просьба аб памілаванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Неадме́нны ’абавязковы; пастаянны’ (ТСБМ). Меркаванні Баханькова (Весці АН БССР, 1981, 1, 120) аб калькаванні ў беларускай літаратурнай мове рус. непременный ’тс’ могуць адносіцца толькі да ужывання слова ў адміністрацыйнай сферы (неадменны сакратар = непременный секретарь, пасада ў дарэвалюцыйнай Расіі), паколькі неадменны ’абавязковы, які нельга адмяніць’ фіксуецца яшчэ Насовічам: неодменное даю слово (333).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пазніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. каго-што. Зняць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх; здзець з сябе ўсё, многае; адазваць адкуль-н. усіх, многіх.
П. дзверы з завесаў.
П. шапкі.
П. дывізіі з фронту.
2. што. Адмяніць усё, многае, адмовіцца ад усяго, многага.
П. судзімасць.
П. прапановы.
3. што. Садраць, зняць з якой-н. паверхні ўсё, многае.
П. бінты з ран.
4. каго-што. Пазбавіць усіх, многіх магчымасці дзейнічаць, вызваліць ад чаго-н. усіх, многіх.
П. баксёраў са спаборніцтваў.
П. з работы.
5. што. Скапіраваць усё, многае.
П. копіі з дакументаў.
6. Тое, што і паздымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)