адмяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены; зак., што.

Аб’явіць несапраўдным, паведаміць пра што-н., што не адбудзецца, не будзе ажыццяўляцца; скасаваць; ліквідаваць.

А. экскурсію.

А. пастанову.

А. прысуд.

А. хутары.

|| незак. адмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і адме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адме́на, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмяні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмяню́ адме́нім
2-я ас. адме́ніш адме́ніце
3-я ас. адме́ніць адме́няць
Прошлы час
м. адмяні́ў адмяні́лі
ж. адмяні́ла
н. адмяні́ла
Загадны лад
2-я ас. адмяні́ адмяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адмяні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмяні́ць сов.

1. (сделать недействительным) отмени́ть;

а. пастано́ву — отмени́ть постановле́ние;

2. прост. (заменить на более подходящее) замени́ть, перемени́ть;

~ні́це мне гэ́ты партфе́ль — замени́те (перемени́те) мне э́тот портфе́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмяні́ць, ‑мяню, ‑меніш, ‑меніць; зак., што.

1. Спыніць існаванне чаго‑н.; ліквідаваць. У Рубанаўцы калісь хутары зрабілі, потым вайна, рэвалюцыя, хутары самі рубанаўцы адмянілі. Галавач. // Аб’явіць што‑н. раней прынятае, узаконенае несапраўдным; скасаваць. Адмяніць прысуд. □ [Сцяпан Тамашэвіч:] — Мы склікалі агульны сход жыхароў і імем Савецкай улады адмянілі загады акупацыйных улад. Залескі. // Даць распараджэнне, каб аб’яўленае, намечанае не адбылося. Адмяніць экскурсію. Адмяніць паездку за горад.

2. Замяніць па тое, што больш падыходзіць; абмяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмяні́ць, адмяня́ць aufheben* vt, ábschaffen vt; ábsagen vt (мерапрыемства і г. д.) áußer Kraft sétzen (закон); widerrúfen* vt (загад)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адме́на гл. адмяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адме́ньваць гл. адмяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадме́ньваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Адмяніць усё, многае.

П. ільготы і прывілеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отмени́ть сов. адмяні́ць; (закон, решение — ещё) скасава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмяня́ць несов. отменя́ть; см. адмяні́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)