адміра́ць несов., прям., перен. отмира́ть; см. адме́рці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отмере́ть сов., прям., перен. адме́рці, мног. паадміра́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изжи́ть сов.
1. зжыць; (искоренить) вы́караніць;
2. (выйти из употребления) вы́йсці з ужы́тку; (отмереть) адме́рці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсо́хнуць, ‑сохне; пр. адсох, ‑ла; зак.
1. Адмерці, засохнуць.
2. Разм. Страціць здольнасць рухацца, дзейнічаць. [Драпеза:] — У твайго, кажу, бацькі адсохла б рука, каб яго хто прымусіў так рабіць. Паслядовіч. Адсохні тая рука, што на бацьку падымаецца. Прыказка.
•••
Каб табе язык (мазгі, рукі) адсох(лі) гл. язык.
Хай адсохнуць (у мяне) рукі і ногі — клятва ў тым, што я зраблю, зрабіў і пад. што‑н. або што не зраблю, не зрабіў і пад. чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)