уломи́ть сов. (отломить), обл. улама́ць, адлама́ць;

уломи́ть кусо́к хле́ба улама́ць (адлама́ць) кусо́к хле́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отлома́ть сов. адлама́ць, мног. паадло́мліваць, паадло́мваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлама́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адломліваць — адламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адламаць усё, многае. Паадломваць ножкі стала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Адламаць вялікую колькасць чаго‑н. Наадломваць галінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адваву́ліць ’адрэзаць ці адламаць вялікі кавалак хлеба ці чаго іншага’ (КЭС, лаг.) да адкавуліць, кавуліць, кавал (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наадкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адкруціць, адшрубаваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць гаек.

2. Круцячы, адламаць, адарваць вялікую колькасць чаго‑н. Наадкручваць цыбулін з вянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)