адкла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкла́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкладваць — адкласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́ўтра, прысл.

1. На наступны дзень пасля сягонняшняга.

Паедзем з.

2. у знач. наз., нескл., н. Заўтрашні дзень.

Адкласці на з. (да з.).

Шчаслівае сёння і светлае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчасава́ць

‘адкласці ў часе, адтэрмінаваць што-небудзь; правесці дзе-небудзь пэўны час’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчасу́ю адчасу́ем
2-я ас. адчасу́еш адчасу́еце
3-я ас. адчасу́е адчасу́юць
Прошлы час
м. адчасава́ў адчасава́лі
ж. адчасава́ла
н. адчасава́ла
Загадны лад
2-я ас. адчасу́й адчасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адчасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́тым, прысл.

Праз некаторы час, пасля; услед за кім-, чым-н.

Ідзіце вы, а я п. прыйду.

На п. пакінуць (адкласці і пад.) што-н. (каб зрабіць пасля, пазней; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наадклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адкласці ўбок, палажыць асобна пэўную частку чаго‑н. Наадкладаць сухіх дроў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адкласці для захавання патомства ў вялікай колькасці (пра яйкі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адлажы́ць, ‑лажу, ‑ложыш, ‑ложыць; зак., што.

Тое, што і адкласці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отложи́ть сов.

1. (положить в сторону или отдельно) адлажы́ць, мног. паадклада́ць, паадкла́дваць;

отложи́ть кни́гу адлажы́ць кні́гу;

2. (перенести на более поздний срок) адлажы́ць, адкла́сці;

отложи́ть заседа́ние адлажы́ць (адкла́сці) пасяджэ́нне;

3. уст. (опустить, отвернуть) адлажы́ць, мног. паадклада́ць, паадкла́дваць;

отложи́ть воротни́к адлажы́ць каўне́р;

4. (лошадей) адпрэ́гчы, мног. паадпрага́ць;

5. биол. адкла́сці, мног. паадклада́ць, паадкла́дваць;

отложи́ть икру́ адкла́сці ікру́;

6. геол. адкла́сці, мног. паадклада́ць, паадкла́дваць;

отложи́ть пласт (слой) чего́-л. адкла́сці пласт (сло́й) чаго́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адклада́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. адкладаць — адкласці (у 2, 3 знач.) і адкладацца — адкласціся.

2. Тое, што і адклады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)