ададзьму́ць, ‑му, ‑меш, ‑ме; ‑мём, ‑мяце; зак., што.

Дзьмучы, аддаліць, перамясціць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстанцы́раваць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцы́рую дыстанцы́руем
2-я ас. дыстанцы́руеш дыстанцы́руеце
3-я ас. дыстанцы́руе дыстанцы́руюць
Прошлы час
м. дыстанцы́раваў дыстанцы́равалі
ж. дыстанцы́равала
н. дыстанцы́равала
Загадны лад
2-я ас. дыстанцы́руй дыстанцы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыстанцы́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыстанцы́раваць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцы́рую дыстанцы́руем
2-я ас. дыстанцы́руеш дыстанцы́руеце
3-я ас. дыстанцы́руе дыстанцы́руюць
Прошлы час
м. дыстанцы́раваў дыстанцы́равалі
ж. дыстанцы́равала
н. дыстанцы́равала
Загадны лад
2-я ас. дыстанцы́руй дыстанцы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыстанцы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыстанцыява́ць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцыю́ю дыстанцыю́ем
2-я ас. дыстанцыю́еш дыстанцыю́еце
3-я ас. дыстанцыю́е дыстанцыю́юць
Прошлы час
м. дыстанцыява́ў дыстанцыява́лі
ж. дыстанцыява́ла
н. дыстанцыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дыстанцыю́й дыстанцыю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыстанцыю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыстанцыява́ць

‘аддаліць (аддаляць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыстанцыю́ю дыстанцыю́ем
2-я ас. дыстанцыю́еш дыстанцыю́еце
3-я ас. дыстанцыю́е дыстанцыю́юць
Прошлы час
м. дыстанцыява́ў дыстанцыява́лі
ж. дыстанцыява́ла
н. дыстанцыява́ла
Загадны лад
2-я ас. дыстанцыю́й дыстанцыю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыстанцыява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбрыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., ад каго-чаго (разм.).

1. Брыкаючыся, адбіцца ад каго-, чаго-н., аддаліць ад сябе.

2. перан. Пазбавіцца ад чаго-н. непажаданага (разм.).

А. ад даручэння.

|| незак. адбры́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць; зак., каго-што.

1. Аднесці, занесці адно за адным усё, многае або ўсіх, многіх.

П. пазычаны посуд.

П. дзяцей у яслі.

2. Аднесці, аддаліць на якую-н. адлегласць усё, многае.

Вецер паадносіў лодкі ад берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адапхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Штуршком адсунуць, аддаліць.

А. нагой крэсла.

2. Моцна напіраючы, адціснуць, прымусіць адысці.

Ён адапхнуў мяне і стаў наперадзе.

|| незак. адпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заме́сці, -мяту́, -мяце́ш, -мяце́; -мяцём, -мецяце́, -мяту́ць; замёў, -мяла́, -ло́; -мяці́; -ме́цены; зак.

1. што. Падмятаючы, сабраць у адно месца ці аддаліць убок.

З. смецце ў куток.

2. каго-што. Пакрываючы чым-н. сыпкім, закрыць, засыпаць.

Мяцеліца замяла дарогу.

З. сляды злачынства (перан.: утаіць).

|| незак. замята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., каго-што.

1. Аднесці, занесці адно за другім усё, многае або ўсіх, многіх. Паадносіць пазычаны посуд. Паадносіць дзяцей у яслі.

2. Аднесці, аддаліць, перамясціць на нейкую адлегласць усё, многае. Вецер паадносіў лісце. Паадносіць платы ад дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)