отва́га адва́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сме́ласць, -і, ж.

1. гл. смелы.

2. Смелыя паводзіны, адвага, рашучасць.

Не ў кожнага хопіць смеласці сказаць праўду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́блесць, -і, ж. (высок.).

1. Мужнасць, адвага, геройства.

Воінская д.

2. Высокая самаадданасць у працы, у дзейнасці.

Працоўная д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адча́й, -ча́ю, м.

1. Стан крайняй безнадзейнасці, роспач.

Плакаць у адчаі.

2. Рашучасць, адвага, вялікая рызыка, безразважная храбрасць.

Усе дзівіліся адчаю і смеласці воінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясстра́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясстрашнага; адвага, смеласць. Бясстрашнасць разведчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дерзнове́нность высок., уст. адва́га, -гі ж., сме́ласць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́даль ж. уда́ласць, -ці ж.; (молодечество) маладзе́цтва, -ва ср.; (отвага) адва́га, -гі ж.; (ухарство) зухава́тасць, -ці ж.;

у́даль молоде́цкая уда́ласць (адва́га) маладзе́цкая;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́блесць, ‑і, ж.

Высок. Адвага, мужнасць, геройства. Воінская доблесць. // Бязмежнай самаадданасць у дасягненні якой‑н. высокай мэты. Працоўная доблесць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дерзнове́ние ср., высок., уст. адва́га, -гі ж., сме́ласць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пава́жыцца ’пасмець, асмеліцца’ (ТСБМ). Запазычанне з польск. poważyć się ’тс’. Гл. таксама адвага, павага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)