Verbum

ве́рхам, прысл.

Зверху, па версе.

Агонь пайшоў в.

во́гнішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Распаленая куча ламачча, дроў; агонь.

Грэцца каля вогнішча.

2. Месца, дзе гарэў агонь.

|| прым. во́гнішчавы, -ая, -ае.

агні́сты, -ая, -ае.

1. гл. агонь.

2. Які свеціцца як агонь, падобны да яго колерам, адлівае фарбамі агню.

Агністае лісце на дрэве.

3. Гарачы, пякучы як агонь.

Агністая спёка.

4. перан. Палымяны, бліскучы (пра вочы, позірк).

Агністыя вочы.

5. перан. Палымяны, натхняльны, гарачы.

Агністая прамова.

|| наз. агні́стасць, -і, ж.

агняды́шны, -ая, -ае.

Які вывяргае агонь, лаву (пра вулкан).

Агнядышная гара.

ні́зам, прысл.

Па ніжняй частцы чаго-н., па больш нізкім месцы.

Агонь распаўсюджваўся н.

згу́бны, -ая, -ае.

Які вядзе да згубы, пагібельны.

З. агонь артылерыі.

|| наз. згу́бнасць, -і, ж.