прадаўгава́та-ава́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прадаўгава́та-ава́льны |
прадаўгава́та-ава́льная |
прадаўгава́та-ава́льнае |
прадаўгава́та-ава́льныя |
| Р. |
прадаўгава́та-ава́льнага |
прадаўгава́та-ава́льнай
прадаўгава́та-ава́льнае |
прадаўгава́та-ава́льнага |
прадаўгава́та-ава́льных |
| Д. |
прадаўгава́та-ава́льнаму |
прадаўгава́та-ава́льнай |
прадаўгава́та-ава́льнаму |
прадаўгава́та-ава́льным |
| В. |
прадаўгава́та-ава́льны (неадуш.)
прадаўгава́та-ава́льнага (адуш.) |
прадаўгава́та-ава́льную |
прадаўгава́та-ава́льнае |
прадаўгава́та-ава́льныя (неадуш.)
прадаўгава́та-ава́льных (адуш.) |
| Т. |
прадаўгава́та-ава́льным |
прадаўгава́та-ава́льнай
прадаўгава́та-ава́льнаю |
прадаўгава́та-ава́льным |
прадаўгава́та-ава́льнымі |
| М. |
прадаўгава́та-ава́льным |
прадаўгава́та-ава́льнай |
прадаўгава́та-ава́льным |
прадаўгава́та-ава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
трохвуго́льна-ава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трохвуго́льна-ава́льны |
трохвуго́льна-ава́льная |
трохвуго́льна-ава́льнае |
трохвуго́льна-ава́льныя |
| Р. |
трохвуго́льна-ава́льнага |
трохвуго́льна-ава́льнай
трохвуго́льна-ава́льнае |
трохвуго́льна-ава́льнага |
трохвуго́льна-ава́льных |
| Д. |
трохвуго́льна-ава́льнаму |
трохвуго́льна-ава́льнай |
трохвуго́льна-ава́льнаму |
трохвуго́льна-ава́льным |
| В. |
трохвуго́льна-ава́льны (неадуш.)
трохвуго́льна-ава́льнага (адуш.) |
трохвуго́льна-ава́льную |
трохвуго́льна-ава́льнае |
трохвуго́льна-ава́льныя (неадуш.)
трохвуго́льна-ава́льных (адуш.) |
| Т. |
трохвуго́льна-ава́льным |
трохвуго́льна-ава́льнай
трохвуго́льна-ава́льнаю |
трохвуго́льна-ава́льным |
трохвуго́льна-ава́льнымі |
| М. |
трохвуго́льна-ава́льным |
трохвуго́льна-ава́льнай |
трохвуго́льна-ава́льным |
трохвуго́льна-ава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изо́гнуто-ова́льный вы́гнута-ава́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
яйцападо́бны, ‑ая, ‑ае.
Формай падобны на яйцо; авальны. Яйцападобны камень.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́гбі, нескл., н.
Спартыўная камандная гульня, якая заключаецца ў тым, што ігракі стараюцца закінуць вялікі авальны мяч у вароты саперніка або ўбегчы туды з мячом, а таксама адпаведны від спорту.
|| прым. рэгбі́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ды́ня, -і, мн. -і, дынь, ж.
Травяністая расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом, а таксама яе круглы або авальны салодкі плод.
|| памянш. ды́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.
|| прым. ды́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ды́ня, ‑і, ж.
1. Аднагадовая травяністая расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом.
2. Круглы або авальны плод гэтай расліны з сакавітай, салодкай, пахучай мякаццю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарбу́з, ‑а, м.
1. Агародная расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом.
2. Буйны круглы або авальны плод гэтай расліны. Маці ў сенцах рэзала нажом гарбузы. Гамолка.
3. Страва з гэтага плода. Наварыць гарбуза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лімо́н, ‑а, м.
1. Паўднёвае вечназялёнае пладовае цытрусавае дрэва сямейства рутавых.
2. Авальны плод гэтага дрэва з тоўстай пахучай жоўтай скуркай, кіслы на смак. [Клопікаў:] — Чайку, чайку паспытайце З лімончыкам... Італьянскім... Лімоны ў іх, дай божа. Лынькоў.
[Перс. līmūn.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)