адскрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак., што (разм.).

Скрабучы, зняць што-н. з паверхні; саскрэбці, абчысціць.

А. фарбу.

|| незак. адскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адскрэ́бваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабчышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абчысціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабчышчаць яблыкі. Паабчышчаць боты ад снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. адскроб, ‑скрэбла і ‑скрабла; зак., што.

Скрабучы, зняць што‑н. з паверхні, абчысціць паверхню; саскрэбці. Адскрэбці гразь з ботаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абчы́шчаны

1. в разн. знач. обчи́щенный, очи́щенный;

2. разг. обчи́щенный;

1, 2 см. абчы́сціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адскрэ́бціся, ‑скрабуся, ‑скрабешся, ‑скрабецца; пр. адскробся, ‑скрэблася і ‑скраблася; зак.

1. Абчысціць сябе, адскрабаючы што‑н.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зняцца, абчысціцца пры адскрабанні. Фарба лёгка адскрэблася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Стругаючы, зрабіць гладкім; абчысціць. Абстругаць вудзільна. □ Рыгор моўчкі здзеў гарнітур і далікатна павесіў яго на сцяне, на драўляным круку, які.. сам абстругаў з дубовага дручка. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкрасці, абакрасці; абабраць, абадраць, абчысціць, ачысціць, абшастаць (перан., разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)