абсыпа́нне ср. обсы́пка ж., обсыпа́ние, осыпа́ние; обва́ливание, обка́тывание; см. абсыпа́ць 1, абсыпа́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалі́цца, ‑валюся, ‑валішся, ‑валіцца; зак.

Абрынуцца, разбурыцца, паваліцца. Столь абвалілася. □ Толькі жанчыны прайшлі, як абвалілася сцяна і загарадзіла вузкі завулак. Гурскі. // Адарвацца, абсыпацца. Са сцен абваліўся тынк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осыпа́ться несов.

1. (покрываться сыпучим веществом) абсыпа́цца;

2. (густо усеиваться) усыпа́цца;

3. (обваливаться) асыпа́цца; см. осы́паться​I;

4. страд. абсыпа́цца; усыпа́цца; асыпа́цца; см. осыпа́ть​II 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обва́ливаться​II (к обва́ливать​II) несов., страд. ука́чвацца (у што), абле́плівацца (чым), абсыпа́цца (чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе. Шахавец. Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся. Васілёнак. // Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обва́ливаться​I несов.

1. абва́львацца; см. обвали́ться;

2. страд. абва́львацца; абклада́цца; абсыпа́цца; см. обва́ливать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обката́ться

1. (обваляться) укача́цца, абкача́цца, абляпі́цца, абсы́пацца;

2. (о дороге) уе́здзіцца, абабі́цца;

3. (улучшиться в результате обкатки) аб’е́здзіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осы́паться сов.

1. (покрыться сыпучим веществом) абсы́пацца, мног. паабсыпа́цца;

2. (густо усеяться) усы́пацца;

3. (обвалиться) асы́пацца, мног. паасыпа́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

1. каго-што і вакол каго-чаго. Праляцець вакол або збоку, абмінуўшы каго-, што-н.

А. вакол Зямлі.

2. каго-што. Лётаючы, пабываць у многіх месцах.

А. усю краіну.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., што. Хутка распаўсюдзіцца, зрабіцца ўсім вядомым (пра навіны, чуткі і пад.).

Горад абляцелі чуткі.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Апасці, абсыпацца (пра лісце, пялёсткі кветак і пад.).

Ліпавы цвет абляцеў.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адваліцца, адпасці.

Тынк са сцен абляцеў.

|| незак. аблята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і аблётваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2, 4 і 5 знач.).

|| наз. аблёт, -у, М -лёце, м. (да 1 знач.).

|| прым. аблётны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обка́тываться несов.

1. (обваливаться) ука́чвацца, абка́чвацца, абле́плівацца, абсыпа́цца;

2. (о дороге) абабіва́цца;

3. (улучшаться в результате обкатки) аб’е́зджвацца; см. обката́ться;

4. страд. ука́чвацца, абка́чвацца, абле́плівацца; уе́зджвацца, абабіва́цца; аб’е́зджвацца; см. обка́тывать​I 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)