размяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.
1. што. Абмяняць адны грашовыя купоны або манеты на больш дробныя ў адпаведнай колькасці.
Р. сто рублёў.
2. Пра гады.
Р. пяты дзясятак.
3. каго-што. Абмяняць каго-, што-н. на другое падобнае або на другога падобнага.
Р. кватэру.
Р. палонных.
|| незак. разме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. разме́н, -у, м.; прым. разме́нны, -ая, -ае.
Разменныя манеты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наабме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Абмяняць значную колькасць чаго‑н. Наабменьваць марак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абме́н, -у, м.
1. гл. абмяняць, абмяняцца.
2. У эканоміцы: працэс руху тавараў як форма размеркавання вырабленых грамадствам каштоўнасцей.
○
Абмен рэчываў — сукупнасць працэсаў, якія адбываюцца ў арганізме пры засваенні ежы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паабме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Абмяняць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабменьваць рэчы. Паабменьваць коней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.
1. Тое, што і абмяняць.
П. быка на індыка (прымаўка пра абмен дрэннага на яшчэ горшае).
2. Аддаць перавагу каму-, чаму-н.
Не прамяняю самасад ні на якія цыгарэты.
|| незак. праме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замяня́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да замяніць.
замяня́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.
Разм. Тое, што і замяніць (у 4 знач.); абмяняць, памяняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
1. Абмяняць каго‑, што‑н. на другое падобнае або на другога падобнага. Размяняць палонных. // У шахматнай гульні — зрабіць размен фігур. Размяняць ферзёў.
2. Абмяняць адны грашовыя купоны або манеты на больш дробныя ў адпаведнай колькасці. [Алесь:] — Толькі паўрубель гэты дзеду ўсё ж аддамо. Размяняем на медзь і аддамо. Караткевіч. Размяняю зарплату на медзякі — І грашыма цябе засыплю! Барадулін. // Пачаць расходаваць, траціць (буйную купюру). [Гарык:] «Дарагая матуля, жыву нішто сабе: учора размяняў апошні чырвонец». Скрыган. / Пра гады. [Трахім:] І так зажыўся на гэтым свеце — хвала богу, восьмы дзесятак размяняў... Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлу́шчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Раскрыць (абалонку), расцерабіць, каб дастаць семя. Разлушчыць стручок. □ Васіліна сарвала каласок, які здаўся ёй большым за іншыя, разлушчыла яго, углядаючыся ў малочныя зярняткі, і нездаволена пакруціла галавой: — Ну і жыта, не маглі абмяняць на гатунковае. — Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аб..., прыстаўка (гл. а...¹).
Ужыв. замест «А...¹»:
а) перад галоснымі: абысці, абыграць, абумовіць, абярнуцца;
б) у некаторых выпадках перад зычнымі: абдумаць, абмяняць, абжаць;
2) нароўні з прыстаўкай «А...¹» перад зычнай: абгарадзіць, абкарыць, абкантаваць (агарадзіць, акарыць, акантаваць);
3) для ўтварэння дзеяслова са знач. прычыніць страту каму-н.: абважыць, абмераць, абхітрыць;
4) для ўтварэння дзеяслова са знач. не ўлічыць, абысці каго-, што-н. пры размеркаванні чаго-н.: абдзяліць, абмінуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змяня́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да змяніць.
змяня́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Разм. Зрабіць абмен чаго‑н. на што‑н.; абмяняць, памяняць. — Я на панскі капялюш Брыль свой не змяняю. Колас.
•••
Змяняць быка на індыка; змяняць гаршкі на гліну — памыліцца ў разліках, з дрэннага выбраць горшае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)