абкле́ены окле́енный, обкле́енный; укле́енный; вы́клеенный; см. абкле́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абклейваць — абклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акле́іць, аклею, аклеіш, аклеіць; зак., што.

Тое, што і абклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Тое, што і абклеіць.

А. сцены новымі шпалерамі.

|| незак. акле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. акле́йванне, -я, н. і акле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абклеіць усё, многае. Паабклейваць сцены абоямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкле́йка, ‑і, ДМ ‑йцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абклейваць — абклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушпале́рыць

‘абклеіць што-небудзь шпалерамі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ушпале́ру ушпале́рым
2-я ас. ушпале́рыш ушпале́рыце
3-я ас. ушпале́рыць ушпале́раць
Прошлы час
м. ушпале́рыў ушпале́рылі
ж. ушпале́рыла
н. ушпале́рыла
Загадны лад
2-я ас. ушпале́р ушпале́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час ушпале́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакле́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

1. Склеіць, абклеіць усё, многае.

2. і без дап. Клеіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́клеіць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Абклеіць з усіх бакоў. Выклеіць сцены шпалерамі.

2. Разм. Расклеіць што‑н. для масавага азнаямлення. Выклеіць аб’явы, афішы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лепіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

1. Лепячы з мяккага матэрыялу, зрабіць, стварыць што‑н. Вылепіць снежную бабу. Скульптар вылепіў бюст Купалы.

2. Разм. Абклеіць. Вылепіць сцяну газетамі. □ — Дык што вам з тых грошай, здурнелі вы, ці што! У сметнік іх трэба выкінуць ці кут вылепіць імі, цяпер жа савецкія ўжо, лепшыя! Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)