во́труб’е, -я, зб.

Рэшткі расцёртай абалонкі пасля размолу зерня, якія скарыстоўваюцца на корм жывёле.

|| прым. во́труб’евы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́жа, -ы, ж.

Інфекцыйная хвароба, якая характарызуецца запаленнем скуры або слізістай абалонкі.

|| прым. ро́жысты, -ая, -ае.

Рожыстае запаленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гастры́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі страўніка.

|| прым. гастры́тны, -ая, -ае і гастры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранхі́т, -у, М -хі́це, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

Востры б.

Хранічны б.

|| прым. бранхі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўралгі́я, -і, ж.

Прыступы вострых мясцовых боляў ад запалення якога-н. нерва і яго абалонкі.

Міжрэберная н.

|| прым. неўралгі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́дужны, -ая, -ае.

У выразе: радужная абалонка (спец.) — пярэдняя частка сасудзістай абалонкі вочнага яблыка, якая размешчана наперадзе хрусталіка і вызначае сабой колер вачэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранхі́т, ‑у, М ‑хіце, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іры́т, ‑у, М ірыце, м.

Запаленне радужнай абалонкі вока.

[Ад грэч. iris — радужная абалонка вока.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кераты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Запаленне рагавой абалонкі вока.

[Ад грэч. kéras — рог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трахеі́т, ‑у, М ‑хеіце, м.

Запаленне слізістай абалонкі трахеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)