абкра́сці сов., см. абакра́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обворова́ть сов. абакра́сці, абкра́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абакра́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абакрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкрада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абакрасці, абкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкра́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абакрасці, абкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкра́сці, ‑краду, ‑крадзеш, ‑крадзе; зак.

Тое, што і абакрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабчышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

1. Абчысціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. боты ад снегу.

2. Абакрасці ўсіх, многіх (разм.).

За некалькі дзён паабчышчалі многія хаты ў наваколлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ашальмава́ць ’абакрасці, абабраць пры дапамозе ашуканства’ (Шат.). Да шальмаваць, шэльма (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абша́стаць ’абабраць, абакрасці’ (Бяльк., БРС, Касп.), абшастаць ’абрэзаць’ (Сцяц.) да шастаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абшва́біць ’абакрасці, абыграць’ (Нас.), відаць < польск. oszwabić ’ашукаць’ да szwab ’шваб, пагардлівая назва немца’. Параўн., аднак, бел. шваб, швабіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)