бязры́б’е, ‑я, н.

Адсутнасць або недахоп рыбы. На бязрыб’і і рак — рыба. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варане́ц, ‑нцу, м.

Ядавітая травяністая расліна сямейства казяльцовых з чырвонымі або чорнымі ягадамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відазмяні́цца, ‑змянюся, ‑зменішся, ‑зменіцца; зак.

Набыць або страціць якія‑н. асаблівасці, прыкметы; перайначыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінці́ць, вінчу, вінціш, вінціць; незак., што.

Разм. Паварочваць, укручваць або выкручваць вінт, шрубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вішнёўка, ‑і, ДМ ‑нёўцы; Р мн. ‑нёвак; ж.

Вішнёвая наліўка або настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інквізі́тар, ‑а, м.

Суддзя або член інквізіцыйнага суда. // перан. Пра жорсткага чалавека-мучыцеля.

[Лац. inquisitor — следчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфі́кс, ‑а, м.

Афікс, устаўлены ў сярэдзіну кораня слова пры словаўтварэнні або словазмяненні.

[Лац. infixus — устаўлены.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казіно́, нескл., н.

У буржуазных краінах — загарадны ігральны дом або рэстаран з эстрадай.

[іт. casino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кале́дж, ‑а, м.

Вышэйшая або сярэдняй навучальная ўстанова ў Англіі, ЗША і інш.

[Англ. college.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калча́н, ‑а, м.

Скураная або драўляная сумка, чахол для стрэл. Напоўніць калчан стрэламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)