рубі́ць¹, рублю́, ру́біш, ру́біць; ру́блены; незак., што.

Падшываць край чаго-н., рабіць рубец¹ (у 3 знач.).

Р. хустку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сты́мул, -у, мн. -ы, -аў, м.

Пабуджальная прычына, зацікаўленасць у ажыццяўленні чаго-н.

С. у працы.

Матэрыяльныя стымулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тасьма́, -ы́, ж.

Вузкая тканая або плеценая палоска для абшыўкі, аздаблення, змацоўвання чаго-н.

Каляровая т.

Шаўковая т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зда́тны

1. (да чаго) спосо́бный (к чему);

2. подходя́щий, приго́дный;

ме́сца вы́бралі ~нае — ме́сто вы́брали подходя́щее;

з. на ўсё — спосо́бен на всё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабіра́ць несов.

1. в разн. знач. добира́ть;

2. (што да чаго) подбира́ть (что по чему, что к чему);

1, 2 см. дабра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэ́ннае ср., сущ. худо́е, плохо́е;

глядзі́, каб чаго́ ~ннага з гэ́тага не вы́йшла — смотри́, не вы́шло бы из э́того чего́ худо́го (плохо́го)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыступі́ць сов.

1. (да чаго) приступи́ть (к чему); нача́ть (что);

п. да рабо́ты — приступи́ть к рабо́те (нача́ть рабо́ту);

2. (шагнув, приблизиться) приступи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непадо́бны (да каго, чаго, на каго, што і без дап.) непохо́жий (на кого, что и без доп.); несхо́жий, несхо́дный (с кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прынале́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць да чаго‑н., уваходзіць у склад чаго‑н.; які мае адносіны да чаго‑н. Быць прыналежным да арганізацыі. Людзі, прыналежныя да мастацтва. □ Я сядзеў, і думкі цяклі ў галаве маёй. Думкі аб стагоддзях, якім я .. цяпер быў прыналежны. Караткевіч.

2. У граматыцы — які выражае прыналежнасць да каго‑, чаго‑н. Прыналежны займеннік. Прыналежны прыметнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагандлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., чаго.

1. Набыць гандлем у нейкай колькасці. Нагандляваць кучу грошай.

2. Разм. Прадаць чаго‑н. на нейкую суму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)