Verbum

пільнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак., каго-што.

1. Вартаваць, сцерагчы.

П. сад.

2. Падсцерагаць, сачыць.

П. каго-н. на вуліцы.

агало́мшыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго-што (разм.).

Ашаламіць, паставіць каго-н. у тупік.

А. пытаннем.

|| прым. агало́мшаны, -ая, -ае.

адклеймава́ць, -кляйму́ю, -кляйму́еш, -кляйму́е; -кляйму́й; -клеймава́ны; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на што-н., каго-н.; заклеймаваць.

А. лес.

А. жывёлу.

свары́ць, свару́, сва́рыш, сва́рыць; незак., каго.

Выклікаць сварку, спрэчку каго-н. з кім-н.

|| зак. пасвары́ць, -свару́, -сва́рыш, -сва́рыць.

П. сяброў.

скандалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго (што) (кніжн.).

Скандальнымі паводзінамі выклікаць у каго-н. пачуццё няёмкасці, абурэння.

ста́ўленне, -я, н.

Адносіны да каго-, чаго-н., погляд на што-н.; разуменне каго-, чаго-н.

Безадказнае с. да ўласнага здароўя.

тытулава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак. і незак., каго (што).

Назваць (называць) каго-н. у адпаведнасці з тытулам¹, званнем, чынам.

напатка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Ідучы або едучы, сустрэць каго-н., натрапіць на каго-, што-н.

Н. воўка.

2. перан. Здарыцца, спасцігнуць (пра бяду, няшчасце і пад.).

Пад старасць яго напаткала гора.

няве́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., каго-што.

1. Наносячы фізічныя пашкоджанні, калечыць каго-н.; ламаць што-н.

Н. твар.

2. перан. Рабіць дрэнны ўплыў на каго-н.; псаваць.

Н. душы людзей.

|| наз. няве́чанне, -я, н.

папрыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. што. Прыставіць, прысланіць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. жэрдзе да страхі.

2. каго (што). Прызначыць быць дзе-н., каля каго-н. — пра ўсіх, многіх.

П. вартавых да затрыманых.