Verbum

закалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.

Калупнуўшы чым‑н., падчапіць, аддзяліць. Закалупнуць нажом масла.

запарушы́цца, ‑рушыцца; зак.

1. Стаць пашкоджаным чым‑н., трапіўшым упутр. Вочы запарушыліся мякінай.

2. Зацерушыцца. Запарушыўся двор ігліцсю.

абяссо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зменшыць колькасць солі ў чым‑н. або зусім пазбавіць што‑н. солі.

абкача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., у што.

Качаючыся, накрыць сябе чым‑н. Абкачацца ў пер’е. Абкачацца ў снег.

абма́н, ‑у, м.

Мана, няпраўда; памылковае ўяўленне аб чым‑н. [Зося:] — Глядзі, няма абману. Я праўду ўсю кажу. Бялевіч.

абма́нлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны ўвесці ў зман, паслужыць асновай для памылковага вываду аб кім‑, чым‑н. Абманлівае ўражанне.

забяспе́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Забяспечыць сябе чым‑н. у дастатковай колькасці. Забяспечыцца насенным фондам. Забяспечыцца неабходнымі рэчамі.

ме́тчык, ‑а, м.

1. Інструмент, якім робяць меткі, знакі.

2. Той, хто ставіць меткі, знакі на чым‑н.

падле́гчы, ‑лягу, ‑ляжаш, ‑ляжа; зак.

Легчы пад што‑н., ніжэй чаго‑н. або поруч з кім‑, чым‑н.

падры́ць, ‑рые; зак., што.

Узрыць, узрыхліць зямлю пад чым‑н., знізу чаго‑н. (пра жывёл). Свіння падрыла яблыню.