Verbum

падве́ржаны, -ая, -ае.

Які падвяргаецца якому-н. уздзеянню, схільны да чаго-н.

П. хваробам.

|| наз. падве́ржанасць, -і, ж.

палёгка, -і, ДМ -гцы, ж.

1. гл. палегчыць.

2. Стан лёгкасці, вызвалення ад чаго-н.

Адчуць палёгку.

пало́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца полівам чаго-н.

|| ж. пало́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

папапрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць і папапро́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чаго (разм.).

Прасіць доўга, неаднаразова.

процібо́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак., каму-чаму.

Змагацца супраць каго-, чаго-н., процідзейнічаць.

П. ворагу.

П. злу.

прыёмшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які займаецца прыёмкай чаго-н.

|| ж. прыёмшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

пунктуа́льны, -ая, -ае.

Вельмі дакладны, акуратны ў выкананні чаго-н.

П. чалавек.

Пунктуальнае выкананне.

|| наз. пунктуа́льнасць, -і, ж.

гран, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама.

◊

Ні грана чаго (разм.) — зусім нічога.

дадатко́вы, -ая, -ае.

Які з’яўляецца дапаўненнем да чаго-н. асноўнага, галоўнага.

Д. цягнік.

Дадатковыя заняткі.

Д. набор слухачоў.

далібо́г, выкл. (разм.).

Ужыв. для запэўнівання ў чым-н., пацверджання чаго-н.

Д., я тут ні пры чым.