міньён I, -ну м., тип. миньо́н
міньён II м. (бальный танец) миньо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́канаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.).
В. план.
В. абяцанне.
В. загад.
2. Праспяваць, сыграць, станцаваць.
В. песню, танец.
|| незак. выко́нваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выкана́нне, -я, н.
Праверка выканання.
Прывесці ў выкананне.
Культура выканання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
По́лька ’танец у хуткім тэмпе’ (ТСБМ). Найбольш імаверна ад чэш. půlka, polovina ’палова’, магчыма, сцяжэнне ад půlkrok ’паўкрок’, бо назва паходзіць ад паўтактавага памеру (Брукнер, 682; Чарных, 2, 55). Неверагодная думка пра тое, што танец з’явіўся ў Празе ў 1831 г. і названы ў знак салідарнасці з палякамі (Голуб-Копечны, 285; Фасмер, 3, 321), бо першыя згадкі пра яго як пра бальны танец — у 1825 г., а ў 40‑я гады XIX ст. ён набыў папулярнасць у Расі і, арганічна ўвайшоў у беларускую народную харэаграфію, бо ў беларускім фальклоры існавалі танцы накшталт полькі (Чурко, 229). Банькоўскі (2, 688) не выключае, што крыніцай магло быць скажонае *folka ад ням. Volkstanz, паколькі танец папулярызавалі як tschechischer Volkstanz.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
та́нга, нескл., н.
Парны бальны танец свабоднай кампазіцыі з энергічным, выразным рытмам, а таксама музыка да гэтага танца. Тым часам гарманіст зайграў танга. Асіпенка.
[Ісп. tango.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раскама́рыцкі ’танец камарынская’ (Мядзв.). Экспрэсіўнае ўтварэнне, параўн. растуды́ яе туды́ ’каб ёй пуста было!’ (Мат. Маг. 2), ад кама́рыцкі, прастамоўнай трансфармацыі кама́рынскі/кама́рынская, якое ідэнтычна рус. камари́нская ’народная песня для скокаў; танец пад гэтую песню’ (паводле некаторых аўтараў, кампазітар Глінка выкарыстаў беларускую народную мелодыю). Параўн. аналагічнае рус. асташ. раскамари́нская.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Ажыццявіць, здзейсніць (наказ, заданне, задуму і пад.). Выканаць план. Выканаць абяцанне.
2. Праспяваць, сыграць, станцаваць. Выканаць песню, танец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рок-н-ро́л, ‑а, м.
Дынамічны парны танец амерыканскага паходжання, для якога характэрны харэаграфічныя падтрымкі і наўмысная нядбайнасць партнёра да партнёршы; музыка да гэтага танца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сараба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Старажытны іспанскі танец трохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца.
2. Музычны твор у рытме гэтага танца.
[Ісп. zarabanda.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Люга́вы, люга́вый ’добры, хвацкі (пра танец)’ (клім., Мат. Маг.), смал. люга́вый ’ласкавы, мілы, ветлівы, ліслівы’. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чарльсто́н, ‑а, м.
Амерыканскі танец (першапачаткова негрыцянскі) — разнавіднасць хуткага факстрота, а таксама музыка да гэтага танца. Жар факстрот! Сып чарльстон! На раялі ў трыццаць тон. Крапіва.
[Ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)