гіпсаметры́я, ‑і, ж.

Раздзел геадэзіі, які займаецца вызначэннем вышыні мясцовасці і абазначэннем яе на карце, плане.

[Ад грэч. hypsos — вышыня і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзяля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які дзеліць што‑н., абазначае раздзел, раздзяленне. Раздзяляльны знак. Раздзяляльная рыса. Раздзяляльны злучнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае памеры і прапорцыі цела чалавека (рост, вагу і пад.).

[Ад грэч. soma, somatos — цела і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмало́гія, ‑і, ж.

Раздзел геалогіі, які вывучае ваганні зямной кары, іх сувязі з іншымі фізічнымі працэсамі.

[Ад грэч. seismós — ваганне, землетрасенне і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрао́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел фізікі, які вывучае ўплыў электрычнасці на аптычныя ўласцівасці рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меха́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Раздзел фізікі аб руху цел у прасторы і сілах, якія выклікаюць гэты рух.

Тэарэтычная м.

2. Галіна тэхнікі, што займаецца пытаннямі прымянення вучэння пра рух і сілы для вырашэння практычных задач.

Прыкладная м.

3. перан. Складаная будова, сутнасць чаго-н. (разм.).

Хітрая м.

Нябесная механікараздзел астраноміі, які вывучае рух нябесных цел Сонечнай сістэмы.

|| прым. механі́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

М. рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акушэ́рства, -а, н.

1. Раздзел медыцыны, прысвечаны пытанням прафесійнай дапамогі пры цяжарнасці, родах і ў пасляродавы перыяд.

Лекцыі па акушэрстве.

2. Дзейнасць акушэра, акушэркі, аказанне дапамогі пры родах.

|| прым. акушэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

словаўтварэ́нне, -я, н.

1. Раздзел граматыкі, які вывучае спосабы ўтварэння слоў.

2. Утварэнне слоў у мове па законах і правілах дадзенай мовы.

Спосаб суфіксальнага словаўтварэння назоўнікаў.

|| прым. словаўтвара́льны, -ая, -ае.

Словаўтваральная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздзяля́льны, -ая, -ае.

1. Які дзеліць што-н., абазначае раздзел, раздзяленне.

Раздзяляльная рыса.

2. У граматыцы і логіцы: які выражае або абазначае выбар паміж дзвюма або больш думкамі, магчымасцямі (спец.).

Раздзяляльныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрапі́я, -і, ж.

1. Раздзел медыцыны, прысвечаны вывучэнню метадаў распазнавання ўнутраных хвароб, іх лячэнню і прафілактыцы.

2. Лячэнне ўнутраных хвароб лекамі, сывараткамі, электрычным токам і іншымі нехірургічнымі метадамі.

|| прым. тэрапеўты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)