мано́метр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння ціску вадкасці або газу ў замкнёнай прасторы.

[Ад грэч. manós — рэдкі, не шчыльны і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёко́мпас, ‑а, м.

Радыёнавігацыйная прылада для вызначэння курсу самалёта ці карабля; аўтаматычны радыёпеленгатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рознавысо́кі, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае неаднолькавую вышыню. Рознавысокія паралельныя брусы (спартыўная прылада).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спектро́метр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння аптычных спектраў з дапамогай фотаэлектрычных прыёмнікаў выпрамянення.

[Ад лац. spectrum — бачнае і грэч. metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

1. Прылада для сашчэплівання папер.

2. Прыстасаванне, з дапамогай якога счапляюць што-н. (спец.).

Вагонныя сашчэпкі.

|| прым. сашчэ́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трапло́, -а́, мн. трэ́плы і (з ліч. 2, 3, 4) траплы́, трэ́плаў, н.

1. Прылада, пры дапамозе якой трэплюць лён.

2. перан. Чалавек, які гаворыць лухту, бязглуздзіцу; пустазвон (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бульбамя́лка, ‑і. ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для расцірання варанай бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастры́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для вастрэння, праўкі алоўкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́шалка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для размешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікно́метр, ‑а, м.

Прылада для вызначэння ўдзельнай вагі вадкасцей і цвёрдых цел невялікага аб’ёму.

[Ад грэч. pyknós — шчыльны і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)