Суглі́чыць ’зрабіць ненармальным фізічна’, суглі́чэны ’няскладны, нязграбны’ (ТС). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Схунды́ту ’ўсе разам, грамадой’: schundýtu pašli kasić (Варл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трутушкая ‘?’: тую трутушкую папалам выпілі (маг., Шн., 450). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэрмо́мант ‘фляжка’: салдат забыўсʼа тэрмомант (гродз., Сцяшк. Сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Арэле́зіць ’абразіць’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, памылка перапісвання: а(б)рэмізіць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́ська ’жэрдка, якая ляжыць на стыку дзвюх крокваў’ (Шатал.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ґвіна́ ’баравое месца, пакрытае сухой ігліцай’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зыз ’паклёп’ (тураў., КСТ). Верагодна, гукапераймальнае (параўн. зы́зкаць ’жужжэць’). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Камашы́рка ’шарсцяная хустка з махрамі’ (горац., хоц., Мат. Маг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лементу́ха ’страва з ягад’ (ТС). Няясна. Магчыма да лямешка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)