Verbum

улупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак., чым, па кім-чым (разм.).

Ударыць, агрэць.

У. палкай.

упо́тай і упо́тайкі, прысл.

Непрыметна для іншых, тайком, цішком.

У. назіраць за кім-н.

зна́цца, зна́юся, зна́ешся, зна́ецца; незак. (разм.).

1. з кім-чым. Падтрымліваць знаёмства, мець сувязі з кім-, чым-н.

З такім сябрам я і з. не хачу.

2. на чым. Добра ведаць якую-н. справу.

З. на пчалярстве.

усачы́ць, усачу́, усо́чыш, усо́чыць; усо́чаны; зак., за кім-чым.

1. Сочачы за кім-, чым-н., паспець заўважыць што-н.

За падзеямі не ў.

2. Назіраючы, не дапусціць чаго-н. непажаданага, утрымаць ад непажаданых учынкаў.

У. за дзіцем.

раўня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Станавіцца ў строй па прамой лініі.

Р. ў страі.

2. на каго-што і па кім-чым. Імкнуцца быць падобным да каго-, чаго-н.

Р. на лепшых вучняў.

3. з кім-чым. Параўноўваючы сябе з кім-н., прызнаваць роўным.

З ім ніхто не можа р.

|| наз. раўне́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

цяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

1. Валачыся па зямлі.

Ланцуг цягаўся па зямлі.

2. Хадзіць дзе-н., куды-н. доўга, без мэты, без пільнай патрэбы.

Ц. па хатах.

3. Неаднаразова хадзіць, ездзіць куды-н. з якой-н. мэтай, па якой-н. справе.

Ц. па судах.

4. з кім, за кім. Заляцацца да каго-н.; быць у інтымных адносінах з кім-н. (неадабр.).

5. Спаборнічаць; мерацца сіламі з кім-н. Дзе табе з ім ц.!

◊

Цягацца за чубы (разм.) — біцца.

|| зак. пацяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

панібра́цтва, -а, н.

Залішняя бесцырымоннасць, фамільярнасць у абыходжанні з кім-н.

|| прым. панібра́цкі, -ая, -ае.

гы́ркацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Сварыцца з кім-н., лаяцца.

|| наз. гы́рканне, -я, н.

раўнава́цца, -ну́юся, -ну́ешся, -ну́ецца; -ну́йся; незак.

Лічыць сябе роўным з кім-н.

Р. з маладымі.

правінава́ціцца, -ва́чуся, -ва́цішся, -ва́ціцца; зак., у чым або чым перад кім.

Тое, што і правініцца.