рознабако́вы, ‑ая, ‑ае.
Які ахоплівае розныя бакі чаго‑н. (жыцця, дзейнасці і пад.); разнастайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рознабако́вы, ‑ая, ‑ае.
Які ахоплівае розныя бакі чаго‑н. (жыцця, дзейнасці і пад.); разнастайны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́парыцца, ‑рыцца;
1. Спыняцца, спыняць сваю
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шко́дніцтва, ‑а,
Злачынная, шкодніцкая
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліткатаржа́нін, ‑а,
У дарэвалюцыйнай Расіі — чалавек, сасланы на катаргу за рэвалюцыйную
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаспада́рніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гаспадарніка, належыць яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гуртко́ўшчына, ‑ы,
Адсутнасць адзінства ўнутры партыі;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбо́йніцтва, ‑а,
Разбойніцкая
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэжысу́ра, ‑ы,
1. Работа,
2. Кіраўніцтва пастаноўкай (спектакля, фільма).
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфлекто́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэфлексу (у 1 знач.); які міжвольна, несвядома рэагуе на знешняе раздражненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спадкае́мец, ‑мца,
1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе; наследнік.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)