Verbum

упрыгажэ́нне, -я, н.

1. гл. упрыгожыць.

2. мн. -і, -яў. Прадмет для аздаблення каго-, чаго-н.

Ляпныя ўпрыгажэнні.

папрыла́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прыладзіць, прырабіць да чаго-н. усё, многае.

П. замкі да дзвярэй.

папрысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прысунуць да каго-, чаго-н. усё, многае.

П. крэслы да стала.

парнагра́фія, -і, ж.

Крайняя непрыстойнасць, цынічнасць у паказе чаго-н., звязанага з палавымі адносінамі.

|| прым. парнаграфі́чны, -ая, -ае.

парушы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Маленькая часцінка чаго-н., пылінка.

Выняць парушынку з вока.

паўтара...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: памерам, мерай у паўтары адзінкі чаго-н., напр.: паўтарагадовы, паўтаратонны.

перпендыкуля́рны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца перпендыкулярам.

Перпендыкулярныя плоскасці.

Размясціць перпендыкулярна (прысл.) да чаго-н.

|| наз. перпендыкуля́рнасць, -і, ж.

пра́гнуць, -ну, -неш, -не; -ні; незак., чаго.

Адчуваць прагу (у 2 знач.), моцна жадаць.

П. сустрэчы з сябрамі.

рэ́чыва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Від матэрыі; тое, з чаго складаецца фізічнае цела.

Арганічныя рэчывы.

Выбуховыя рэчывы.

сартава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца сарціроўкай чаго-н.

|| ж. сартава́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.