Verbum

усме́шлівасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць усмешлівага. Вясёлая ўсмешлівасць не сышла з твару, а расплылася шырока і засталася так. Мурашка.

хааты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць хаатычнага. Хаатычнасць руху. □ Максім стаяў у натоўпе і стараўся разабрацца ў хаатычнасці бунтарскага ўздыму. Машара.

хва́цкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць хвацкага. Ва ўсім тым, што ні рабіў цяпер [Васіль], як бы хваліўся хвацкасцю сваёй, спрытам. Мележ.

шапяля́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць шапялявага; шапялявае вымаўленне. Гэты лёгкі польскі акцэнт, гэтую ледзь прыкметную шапялявасць Шурка недзе чуў. Мехаў.

элега́нтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць элегантнага. Вочы міжвольна адзначыла зграбнасць постаці, простую элегантнасць убору, капялюшык з танюткай залацістай саломкі. Караткевіч.

ясната́, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.

Уласцівасць і стан яснага; яснасць ​¹. Белы мармур Аж вочы слепіць яснатой. Панчанка.

разбэ́шчанасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць разбэшчанага (у 2 знач.); амаральнасць, распушчанасць. Духоўная спустошанасць, маральная разбэшчанасць, як не трэба лепш, сведчылі аб загніванні прыгоннага ладу. Казека. Рэдактар напісаў загад аб звальненні з рэдакцыі Сяргея Росліка за п’янства, за бытавую разбэшчанасць, за парушэнне працоўнай дысцыпліны. Сабаленка.

2. Уласцівасць разбэшчанага (у 3 знач.); разбалаванасць.

беспара́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан беспараднага. У вялікай трывозе, з глыбокім тужлівым пачуццём беспараднасці ўзышоў на двор .. Вісарыён. Самуйлёнак.

дба́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дбайнага. Цэлым гектарам маладога саду хапала дбайнасці .. [Клімавых] рук, цэлым гектарам лапушыстай агародніны ставала ягонай клапатлівасці. Шахавец.

ва́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вабнага; прывабнасць. Дзіўнае злучэнне чорнай сталі і гэтай нечаканай мяккасці надавала вачам.. нейкую незвычайную вабнасць. Зарэцкі.