паліндро́м, ‑а, м.

Слова, выраз або сказ, якія маюць аднолькавы сэнс пры чытанні злева направа і справа налева. Напрыклад: бел. казак; руск. искать такси.

[Англ. palindrome.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Спец. Падтрымліваць (спартсмена, артыста), каб папярэдзіць падзенне або іншыя няшчасныя выпадкі пры выкананні акрабатычных, гімнастычных, цыркавых практыкаванняў.

[Ад фр. passer — перадаваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўвіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Увіхацца некаторы час. Паўвіхайся з граблямі вакол кожнага куста, дзе косамі паабівалі мужчыны, — рукі, як пры вывіху, заныюць. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коміваяжо́р, ‑а, м.

Раз’язны гандлёвы агент фірмы ў капіталістычных краінах, які заключае гандлёвыя пагадненні і мае пры сабе ўзоры тавару, прэйскуранты, каталогі і пад.

[Фр. commis voyageur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рцік, ‑а, м.

Халодная колючая зброя ў форме кароткага кінжала, якую ў СССР носяць адміралы, генералы, афіцэры, мічманы і прапаршчыкі пры парадна-выхадной форме.

[Ад перс. kārd — нож.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Гульня ў мяч, пры якой ігракі, падзяліўшыся на дзве групы, імкнуцца збіць мячом вароты праціўніка (тры слупкі з перакладзінкамі).

[Англ. cricket.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стака́та,

1. нескл., н. У музыцы — кароткае адрывістае выкананне гукаў, пры якім яны не звязаны адзін з другім. Знак стаката.

2. прысл. Адрывіста, каротка.

[Іт. staccato — адрывіста, асобна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаматаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стаматаскопа. Стаматаскапічныя назіранні.

2. Які звязаны з атрыманнем адбіткаў артыкуляцыйных органаў пры ўтварэнні гукаў. Стаматаскапічны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таро́с, ‑а, м.

Ледзяная глыба, якая ўтвараецца пры сцісканні льдоў у паўночных морах і рэках. Крыгі ўспаўзалі адна на другую, крышыліся, утваралі таросы. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмазі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Штучны порысты запаўняльнік лёгкіх бетонаў, які атрымліваецца з расплаўленых металургічных шлакаў пры іх хуткім ахаладжэнні і здрабненні; шлакавая пемза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)