Айчы́на (БРС, Гарэц.), айчызна (Яруш.). Магчыма, польскі ўплыў. Параўн. ст.-бел. отчизна, отчинный (Нас. гіст.). Гл. айцец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́марак ’непрытомнасць’ (Нас., Бяльк.). З (в)о‑ і морак (гл.). Гл. Праабражэнскі, 1, 529; Фасмер, 3, 104.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́мрак ’морак’ (Нас.). Рус., укр. омрак, ст.-рус. омракъ. Запазычанне з ц.-слав. омракъ (Праабражэнскі, 1, 529).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́канаць (БРС, Нас., Яруш.; КЭС, лаг.; Касп., Бяльк.). Запазычанне або структурная калька польск. wykonać. Гл. таксама канаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́крэст ’хрышчоны яўрэй’ (Нас.). Рус. выкрест ’тс’. Бязафікснае ўтварэнне ад выкрэсціць (гл. хрысціць). Параўн. Фасмер, 1, 368.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вымено́вываць, вы́меніць ’называць па імені, назначаць’ (Нас.). З вы‑ і іменовываць, іменаваць з наступным сцягненнем. Гл. імя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́мудры ’мудрагельства, хітрасці’ (БРС, Гарэц., Нас., Бяльк.). Рус. смал. вы́мудры ’тс’. Бязафікснае ўтварэнне ад вымудраць (гл. мудры).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́тычка 2 ’выскачка’ (Нас., Гарэц.). Утварэнне ад залежнага дзеепрыметніка дзеяслова вытыкаць ’высоўваць’ (гл. тыкаць) з суф. ‑к‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гаўст ’глыток’ (Нас.). Запазычанне з польск. haust ’тс’ (а гэта з лац. haustus). Гл. Кюнэ, Полн., 57.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дэтанава́ць ’збіваць з толку, перабіваць; бянтэжыць’ (Нас.). З польск. detonować ’тс’ (< лац. detonāre). Гл. Кюнэ, Poln., 54.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)