Verbum

наму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго.

1. Многа, доўга памучыць каго-н., прынесці многа гора, мук.

2. Вельмі стаміць.

напрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць; зак., каго (разм.).

Наклікаць, запрасіць вялікую колькасць каго-н.

Н. гасцей.

|| незак. напро́шваць, -аю, -аеш, -ае.

насме́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Крыўдны, злосны жарт з каго-, чаго-н., высмейванне каго-, чаго-н.

нашука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго (разм.).

Патраціць многа часу на пошукі каго-, чаго-н.

Нашукаліся дзяцей у лесе.

пакалыха́ць, -ышу́, -ы́шаш, -ы́ша; -ышы́; -ыха́ны; зак., каго-што.

Правесці некаторы час, калышучы каго-, што-н.

П. дзіця на арэлях.

раздо́брыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго.

Схіліць каго-н. да дабраты, шчодрасці, добрых учынкаў.

|| незак. раздо́брываць, -аю, -аеш, -ае.

закаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго ў каго (разм.).

Абудзіць у кім-н. пачуццё кахання да сябе.

З. у сябе.

панасыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Наслаць¹, прыслаць вялікую колькасць каго-, чаго-н.

П. людзей на рамонт дарогі.