Verbum

памро́іць, ‑мрою, ‑мроіш, ‑мроіць; зак., пра каго-што, аб кім-чым, і без дап.

Мроіць некаторы час.

панакрыва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Накрыцца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Панакрываліся [мы з Віцем] коўдрамі, прытуліліся плечукамі. Місько.

папатрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; зак., што, чаго і чым.

Разм. Трапаць доўга, неаднаразова; патрапаць многа чаго‑н.

насо́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Засоўваючы ўнутр чаго‑н., напоўніць чым‑н. Насоваць поўны чамадан рэчаў.

недавы́ручыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Выручыць менш, чым меркавалася; недаатрымаць (пра грошы). Недавыручыць планавую суму грошай.

нумарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Значыць лічбамі, ставіць на чым‑н. нумары ў паслядоўным парадку.

паабво́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абвесці чым‑н. усё, многае. Паабводжваць малюнкі рамкамі. Паабводжваць крэпасць равамі.

паабкру́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Абкруціцца, абматацца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Жанкі паабкручваліся хусткамі.

перасо́л, ‑у, м.

Празмерная салёнасць, лішак солі ў чым‑н. Недасол на стале, перасол на спіне. Прымаўка.

карэляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які знаходзіцца ў карэляцыі з чым‑н.; суадносны. Карэлятыўныя паняцці. Карэлятыўныя пары слоў.