разблы́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.
1. Раздзяліцца, разматацца.
Вузлы нарэшце разблыталіся.
Вяроўка з цяжкасцю разблыталася.
2. перан. Стаць ясным, зразумелым (разм.).
Клубок заблытаных спраў лёгка разблытаўся.
|| незак. разблы́твацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Раздзяліць, разматаць (зблытанае).
Р. валасы.
2. перан. Зрабіць ясным, зразумелым што-н., дабрацца да сутнасці чаго-н.
Р. складанае пытанне.
|| незак. разблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раз’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца адзін ад аднаго (пра злучаныя часткі чаго-н.; разм.).
Правады раз’ядналіся.
2. перан. Страціць сувязь, стаць далёкімі, чужымі адзін аднаму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.
1. гл. калоць².
2. перан., каго-што. Раз’яднаць, унёсшы рознагалоссі, супярэчнасці.
Р. групоўку.
|| незак. раско́лваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. раско́лванне, -я, н. і раско́л, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распу́хнуць, -ну, -неш, -не; распу́х. -хла; -ні; зак.
1. Моцна апухнуць; ацячы.
Нага распухла.
2. перан. Павялічыцца ў памерах (разм.).
Папка распухла ад папер.
|| незак. распуха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. распуха́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расхіста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
1. Пачаць моцна хістацца.
Маятнік расхістаўся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць няўстойлівым ад хістання.
Слупок расхістаўся.
3. перан. Пахіснуцца, разладзіцца.
Дысцыпліна расхісталася.
|| незак. расхі́ствацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расхіста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
1. Раскалыхаць, разгушкаць.
Р. качэлі.
2. Хістаючы, зрабіць няўстойлівым.
Р. слуп.
3. перан. Разладзіць, падарваць.
Р. дысцыпліну.
|| незак. расхі́стваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расхі́стванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
страхава́цца, страху́юся, страху́ешся, страху́ецца; страху́йся; незак.
1. Страхаваць (у 1 знач.) сябе, сваю маёмасць.
С. на выпадак няшчасця.
2. перан. Засцерагаць сябе ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.
|| зак. застрахава́цца, -страху́юся, -страху́ешся, -страху́ецца; -страху́йся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сысу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Дзіцяня млекакормячай жывёліны, якое ссе маці.
2. Немаўля (разм., жарт.).
3. перан. Малады, нявопытны ў якой-н. справе чалавек.
|| памянш. сысуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дамалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.
Закончыць маляванне чаго‑н. Дамаляваць партрэт. // перан. Закончыць апісанне, абмалёўку чаго‑н. □ — Мне здаецца, трэба дапісаць, дамаляваць тое месца, дзе.. герой падымаецца на гераічны ўчынак. Мележ. // перан. У думках дапоўніць, аднавіць што‑н. Паэт, няхай сабе абагулена, стварыў выразны сацыяльны тып, і наша ўяўленне дамалюе рысы, якіх бракуе ў індывідуальным абліччы героя. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)