адцу́рвацца несов. (ад каго, чаго и без предлога) отрека́ться (от кого, чего); см. адцура́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастаўля́ць (каго, што) несов.

1. доставля́ть;

2. (обеспечивать) доставля́ть, снабжа́ть;

1, 2 см. даста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнясла́ўленне (каго, чаго) ср. обессла́вление, опозо́рение, обнесла́вление, осрамле́ние; надруга́тельство (над кем, чем); см. абнясла́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папіха́нне ср.

1. толка́ние, подта́лкивание;

2. (каго) перен. помыка́ние (кем);

1, 2 см. папіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылуча́ць (да каго, чаго) несов.

1. присоединя́ть (к кому, чему);

2. приобща́ть (к чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылучы́ць (да каго, чаго) сов.

1. присоедини́ть (к кому, чему);

2. приобщи́ть (к чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылучэ́нне (да каго, чаго) ср.

1. присоедине́ние (к кому, чему);

2. приобще́ние (к чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паке́пліванне (з каго, чаго) ср., разг. подтру́нивание (над кем, чем), подшу́чивание (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакпі́ць (з каго, чаго) сов. поиздева́ться (над кем, чем), пошути́ть зло (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены; зак.

1. каго-што на што. Пакласці на што-н., паверх чаго-н.

У. плуг на калёсы.

2. што на што. Урачыста пакласці.

У. вянок на магілу.

3. што на каго (што). Даручыць што-н. каму-н.

У. адказнасць на каго-н.

◊

Ускласці віну на каго — палічыць вінаватым каго-н.

Ускласці або узваліць на плечы каго, чые, каму — абцяжарыць чым-н. (звычайна працай, клопатамі; разм.).

|| незак. усклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і ускла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

◊

Ускладаць надзеі на каго-што (кніжн.) — чакаць ад каго-, чаго-н. ажыццяўлення сваіх надзей.

|| наз. усклада́нне, -я, н. і ускла́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)