пры́ткасць, ‑і, ж.
Уласцівасць прыткага. А вот ужо на весялосць ды прыткасць у скоках не было .. [Лукер’і] роўніцы. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздражнёнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан раздражнёнага. — Мяне здзіўляе лёгкадумнасць гэтага маладога чалавека, — з раздражнёнасцю зазначыў Бывалы. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэнта́бельнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць рэнтабельнага; прыбытковасць. Рэнтабельнасць гаспадаркі. □ Прыкметна ўмацавалася эканоміка калгасаў і саўгасаў, павысілася іх рэнтабельнасць. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самарэгуля́цыя, ‑і, ж.
Спец. Уласцівасць біялагічных сістэм падтрымліваць на пэўным узроўні фізіялагічныя або іншыя біялагічныя паказчыкі. Самарэгуляцыя тэмпературы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
санаві́тасць, ‑і, ж.
Уст. Уласцівасць санавітага. Берлін з яго самазадаволенасцю і санавітасцю.. пакідае ўражанне чагосьці казённага, вымуштраванага... Рамановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сарамя́жасць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць сарамяжага. У яе нават асталася тая сарамяжасць, якою.. [Акіліна] вылучалася і ў дзявоцтве. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
све́цкасць, ‑і, ж.
Уласцівасць свецкага (у 1 знач.). Свецкасць манеры. // Паводзіны, манеры, уласцівыя свецкаму чалавеку. // Свецкі ўклад жыцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сне́жнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць снежнага. У снежнасці кужэльных шат, у харастве ўсіх наскіх песень яна, чаканая, прыйшла. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спава́жнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць спаважнага. Толькі ніяк не вязалася са спаважнасцю дзяўчыны яе гаворка — несціханая і смелая. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спе́шнасць, ‑і, ж.
1. Уласцівасць спешнага (у 1 знач.). Спешнасць заказу.
2. Паспешлівасць, спешка. Працаваць без асаблівай спешнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)