Verbum

абмя́клы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць; зрабіўся вялым, расслабленым.

А. хлеб.

2. перан. Пра чалавека, характар, які стаў больш мяккім.

Суровы гаспадар ад пахвалы зрабіўся абмяклым.

|| наз. абмя́класць, -і, ж.

абру́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

1. гл. рушыцца.

2. перан., на каго-што. Імкліва напасці.

А. з пагрозамі.

А. на ворага.

|| незак. абру́швацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.).

|| наз. абрушэ́нне, -я, н.

адгарадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; зак.

1. Аддзяліцца, паставіўшы якую-н. агароджу.

А. высокім плотам.

А. шырмай.

2. перан. Адасобіцца, парваць сувязь з кім-н.

А. ад усяго свету.

|| незак. адгаро́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

адкіпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пім, -піце́, -пя́ць; -пі́; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Згуснуць, ссесціся ад кіпення.

Малако адкіпела.

2. перан. Супакоіцца, уціхнуць.

Адкіпела (безас.) на сэрцы.

|| незак. адкіпа́ць, -а́е.

адкукава́ць, -куку́ю, -куку́еш, -куку́е; -куку́й; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Скончыць, перастаць кукаваць.

Адкукавала зязюля.

2. перан. Адбыць пэўны час у цяжкіх умовах (разм.).

Дзесяць месяцаў адкукаваў у каталажцы.

камедыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і комік (у 1 знач.).

2. перан. Прытворшчык, крывадушнік.

|| ж. камедыя́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. камедыя́нцкі, -ая, -ае.

камуфля́ж, -у, м.

1. Маскіроўка вайсковай тэхнікі, будынкаў і пад. шляхам фарбавання палосамі, плямамі рознай формы і рознага колеру (спец.).

2. перан. Падманныя дзеянні, маскіроўка якой-н. дзейнасці, ашуканства.

|| прым. камуфля́жны, -ая, -ае.

капітуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах.

Безагаворачная к.

2. перан. Адступленне ад прынцыповай абароны сваіх поглядаў, прызнанне свайго бяссілля ў чым-н.

касаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак. (разм.).

1. на каго-што. Глядзець скоса.

К. на дзверы кабінета.

2. перан., на каго-што. Адносіцца з падазрэннем, недружалюбна.

|| зак. скасаву́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца (да 1 знач.).

крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. крупіна.

2. Дробная часцінка чаго-н.

К. снегу.

3. перан. Вельмі малая колькасць чаго-н.

Хоць бы к. надзеі.

Ні крупінкі праўды.