Verbum

гаварлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаварлівага. У празмернай гаварлівасці краўца ўвесь яго характар: яго мітуслівасць, дзівацтва, багацце фантазіі. Луфераў.

ёмкасць, ‑і, ж.

1. Тое, што і ёмістасць (у 1 знач.).

2. Уласцівасць ёмкага (у 1, 2 знач.).

зага́дкавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць загадкавага. А зямля ляжыць вакол.., поўная загадкавасці, вабіць сваёй блізкасцю, дражніцца сваімі багаццямі. Галавач.

задо́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць задорнага. — А вось мы праверым, ці так гэта, — з уяўнай задорнасцю сказаў капітан. Асіпенка.

зласлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан зласлівага. [Янукевіч] быў чамусьці не ў настроі, і ў голасе чулася зласлівасць. Хадкевіч.

знітава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць знітаванага. Арганічная сувязь, сюжэтная знітаванасць усіх частак твора абумоўлена ідэйна-мастацкім замыслам аўтара. Казека.

кансерваты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць кансерватыўнага. Кансерватыўнасць поглядаў. □ С першых жа дзён Максіму прышлося ваяваць з сялянскай кансерватыўнасцю. Колас.

мазаі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мазаічнага (у 2 знач.). Рыхласць кампазіцыі стварае ўражанне мазаічнасці, раскіданасці асобных эскізных малюнкаў. «Полымя».

машта́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць маштабнага (у 2 знач.). Паэты імкнуцца да маштабнасці, да ахопу сусветнай арэны падзей. Перкін.

натура́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць натуральнага (у 3–6 знач.). Праўдзівасць і натуральнасць — агульныя і абавязковыя адзнакі .. паэзіі [Купалы і Коласа]. Перкін.