кінаэкра́н, ‑а, м.

Спецыяльная плоская або ўвагнутая паверхня, на якую праектуецца кінафільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клеява́рня, ‑і; Р мн. ‑рань; ж.

Памяшканне або прадпрыемства для варкі клею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круп’е́, нескл., м.

Саўладальнік або служачы ігральнага дома, распарадчык гульні і банкоўшчык.

[Фр. croupier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процібо́левы, ‑ая, ‑ае.

Які аслабляе або здымае боль, адчуванне болю. Проціболевае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

райцэ́нтр, ‑а, м.

Горад або пасёлак гарадскога тыпу, які з’яўляецца цэнтрам раёна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстры́га, ‑і, м.

Служка рэлігійнага культу, пазбаўлены сану, або манах, пазбаўлены манаства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабо́раванне, ‑я, н.

Царкоўны абрад — памазанне ялеем цела цяжкахворага або паміраючага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саву́чань, ‑чня, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся разам з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавя́з, ‑а, м.

Гальштук або пояс, якія завязваюцца на сабе пры надзяванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацдагаво́р, ‑а, м.

Дагавор аб сацыялістычным спаборніцтва паміж асобнымі работнікамі або калектывамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)