Verbum

празва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -заві; -зва́ны; зак., каго-што.

Даць мянушку.

Яго празвалі катом.

|| незак. празыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

ра́джа, -ы, мн. -ы, -аў і раджа́, -ы́, мн. -ы́, -э́й, м.

Княжацкі тытул у Індыі, а таксама асоба, якая яго мае.

радыёама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца радыё і яго тэхнікай як аматар (у 2 знач.).

|| прым. радыёама́тарскі, -ая, -ае.

стасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; незак.

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

Учынак не стасуецца з яго характарам і выхаваннем.

тэксту́ра, -ы, ж. (спец.).

Асаблівасці будовы цвёрдага рэчыва, абумоўленыя характарам размяшчэння яго састаўных частак (крышталёў, зерняў, слаёў і пад.).

Т. горных парод.

фрэнало́гія, -і, ж.

Антынавуковае вучэнне, якое сцвярджае наяўнасць сувязі між псіхалагічнымі, маральнымі ўласцівасцямі чалавека і будовай яго чэрапа.

|| прым. фрэналагі́чны, -ая, -ае.

хны.

У выразе: хоць бы хны, у знач. вык. (разм.) — ніколькі не хвалюецца, не турбуецца.

Яго папярэджваюць, а ён хоць бы хны.

хры́шчаны і хрышчо́ны, -ая, -ае.

1. Які прыняў хрысціянства.

2. Тое, што і хросны.

Х. бацька.

Хрышчоная маці.

Гэта яго х. сын.

цука́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Зацукраваны плод (звычайна цытрусавы) або яго скурка.

Торт з цукатамі.

|| прым. цука́тны, -ая, -ае.

эквівале́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Нешта раўнацэннае іншаму, здольнае поўнасцю яго замяніць.

|| прым. эквівале́нтны, -ая, -ае.

Э. абмен.