даскана́лы, ‑ая, ‑ае.

Які характарызуецца найвышэйшай ступенню і паўнатой дадатных якасцей; узорны, беззаганны, бездакорны. Дасканалая тэхніка. Дасканалая паэтычная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксака́л, ‑а, м.

У народаў Сярэдняй Азіі — паважаны, умудроны жыццём чалавек, а таксама форма ветлівага звароту да такіх людзей.

[Цюрк. āq — белы, saqal — барада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліце́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліцця. Ліцейная вытворчасць. Ліцейны цэх. // Прызначаны для ліцця. Ліцейная машына. Ліцейная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супі́н, ‑а, м.

Спец. Нязменная дзеяслоўная форма, якая ўжываецца для абазначэння мэты пры дзеясловах руху ў некаторых індаеўрапейскіх мовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́масць, -і, ж.

1. Форма ветлівага звароту да таго, каго лічаць вышэйшым па званні, становішчы ў грамадстве і пад. (уст.).

Скажыце, і., што там здарылася.

2. Пра жонку блізка знаёмага суразмоўцы (разм., іран.).

Як там твая і. маецца?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзеясло́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

У граматыцы: часціна мовы, што абазначае дзеянне або стан прадмета і змяняецца па часах, асобах і ліках.

Аднакратны д.

Дапаможны д.

Неазначальная форма дзеяслова.

Безасабовыя дзеясловы.

Рознаспрагальны д.

|| прым. дзеясло́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брахіцэфа́лія, ‑і, ж.

Спец. Форма чэрапе, у якой падоўжнае вымярэнне (ад асновы носа да патылічнага бугарка) толькі нязначна перавышае папярочнае.

[Ад грэч. brachys — кароткі і kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даліхацэфа́лія, ‑і, ж.

У антрапалогіі — форма чэрапа, у якім падоўжнае вымярэнне (ад асновы носа да патылічнага бугарка) значна перавышае папярочнае.

[Ад грэч. dolichos — доўгі і kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арме́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арміі (у 1–4 знач.), армейца; вайсковы. Армейская служба. Армейскі корпус. Армейская форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімназі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гімназіста, належыць яму. Гімназісцкая форма. // Уласцівы гімназісту, такі, як у гімназіста. Гімназісцкія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)