даліхацэфа́лія, ‑і,
У антрапалогіі — форма чэрапа, у якім падоўжнае вымярэнне (ад асновы носа да патылічнага бугарка) значна перавышае папярочнае.
[Ад грэч. dolichos — доўгі і kephalē — галава.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)